قاره سبز قربانی سیاستهای آمریکا!

اروپا امروز در یکی از حساس‌ترین برهه های خود بعد از جنگ دوم جهانی به سر می‌برد. بازگشت سایه جنگ به قاره ای که ۸ دهه از آن فاصله گرفته بود در کنار بحران‌های فزاینده امنیتی شاید فقط بخشی از وضعیت تراژیک این روزهای اروپا باشد؛ اروپایی که نه دیگر چسب اتحادیه پیونددهنده اعضایش است و نه منجی مثل جرج مارشال در راه است که با «طرح مارشال» اروپایی ها را از خطرات حفظ کند.جنگ اوکراین در شرایطی به سومین سال خود رسیده است که با پیشروی روسیه، جنگ به به نقطه نهایی خود نزدیک شده است و دورنمایی از پیروزی کی‌یف و زلنسکی به عنوان نمایندگان ناتو در خط مقدم نبرد با روسیه نشان نمی دهد.در کنار این موارد احتمال بازگشت ترامپ به کاخ سفید با دیدگاه های منحصر به فرد ضدناتویی که ابایی از ابراز آنها هم ندارد نگرانی سران اروپا را بشدت برانگیخته است.مقامات اروپایی حتی می بینند که در بازی «دوگانه» دولت دموکرات هم گرفتار شده‌اند. بر اساس گزارش پنتاگون، از سپتامبر ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳، ایالات متحده ۸۰ میلیارد دلار از فروش تسلیحات به دست آورده که ۵۰ میلیارد دلار آن از متحدان اروپایی بوده است. طبق این گزارش، ایالات متحده به طور کامل زیرساخت‌های انرژی و دفاعی اروپا را به هم متصل کرده است و توانسته است صنعت نظامی اروپا، همچنین صنایع سنگین اروپا را نابود و به خود وابسته کند.
جو بایدن در لوای شعارهای پرطمطراق بازگشت ایالات متحده به سمت اروپا و بازسازی روابط با قاره سبز، عملا سیاست اول آمریکا ترامپ را بکار گرفته است؛ یعنی اگر روزگاری آمریکا با طرح مارشال توانست اروپا را در برابر اتحاد جماهیر شوروی حفظ کند اما ۷ دهه بعد واشنگتن در حال مهندسی معکوس این طرح است و این‌ بار قرار است اروپا قربانی آمریکا در نبرد با روسیه و چین باشد.تمام اینها در سایه پیگیری سیاست خارجی منفعلانه و غیر واقع بینانه بروکسل در قبال اتکای صرف به متحد آنسوی آتلانتیک و ارزیابی نادرست از قدرت روسیه اتفاق افتاده و اروپا را در یک بحران حاد امنیتی قرار داده و ثبات این قاره را هدف گرفته است.۲ سال قبل سران اروپایی و اعضای پیمان آتلانتیک شمالی انتظار یک شکست تاریخی برای فدراسیون روسیه و ولادیمیر پوتین در اوکراین را می کشیدند اما امروز با سرخوردگی کامل نگران سقوط دومینووار شهرهای اوکراین هستند و انبارهای تسلیحاتی خود را هم خالی تر از هر زمانی می بینند.قدرت های وابسته اروپایی حالا و البته خیلی دیرهنگام به فکر کابوس دنباله روی از واشنگتن افتاده اند. استقلال از ایالات متحده برای اروپا شاید به نقطه ای رسیده است که عملا غیرممکن شده است!کنفرانس امنیتی مونیخ، امسال شاهد بازتاب نگرانی های ویژه سران غرب درباره آینده جنگ اوکراین و سرریز آن به دیگر نقاط اروپا بود و تقریبا با یک دستور کار جنگی پیش رفت.همزمان با نشست امسال، خبر بسیار تکان‌دهنده و مهمی اعلام شد: عقب‌نشینی نیروهای اوکراین از شهر آودیوکا که در شرق دونباس واقع بوده و از اهمیت استراتژیک فراوانی برخوردار است.این اتفاق باعث شد مقامات اروپایی و سران ناتو زنگ خطر را به صدا درآورده‌ و نگرانی عمیق خود را از موفقیت‌های روسیه در مونیخ ابراز کنند.گرچه اروپا به دلیل نگرانی فزاینده نسبت به اقدام احتمالی روسیه شروع به افزایش هزینه‌های نظامی کرده است اما سال‌ها زمان لازم است تا این هزینه‌ها به سلاح و تجهیزات در ارتش‌های اروپایی بدل شوند.ضدضربه کردن قدرت دفاعی ناتو و اروپا در برابر تهدید احتمالی ترامپ آسان نخواهد بود. با این حال، بسیاری امروز به این باور رسیده‌اند که این کار باید انجام شود. در گزارش پالتیکو آمده است: حتی اگر بایدن در انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا انتخاب شود، اروپایی‌ها رفته‌رفته در حال درک این نکته هستند که دوره روسای جمهوری که همزمان منافع ۲ سوی آتلانتیک را مدنظر داشته باشند، به اتمام رسیده است.این اقدام نه‌تنها در جنگ با روسیه به یاری اوکراین می‌آید، بلکه تلنگری است برای دیگر کشورهای اروپایی تا حمایت‌های خود از اوکراین را تسریع و تقویت کنند.
وزیر دفاع سوئد هم اوایل سال میلادی جاری اظهاراتی درباره لزوم آمادگی برای حمله روسیه مطرح کرد.تاخیر پیش‌آمده در تصویب بودجه حمایتی اوکراین در کنگره آمریکا که شامل کمک‌هایی حیاتی برای ارتش این کشور است، موجب نگرانی و استیصال متحدان اروپایی ایالات متحده شده است.