دولت‌ها به دنبال کاهش اتکا به بازار آمریکا

به گزارش اسرار از این روزنامه پرشمارگان آمریکایی، پیمان جدید اروپا با آمریکای جنوبی که بزرگترین توافق دو طرف تا به است، می‌تواند نشانگر تنوع بخشی به روابط تجاری بروکسل در سایه تهدیدهای ترامپ رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا باشد.
رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا که هنوز چندین هفته تا آغاز دولتش باقی مانده، از همین حالا شروع به هشدار به کشورها مبنی بر بازنگری در روابط تجاری کرده است. از همین رو دولت‌های سراسر جهان خود را برای چهار سال پرتلاطم آماده می کنند.
مقامات و تحلیلگران خارجی می‌گویند که تهدیدهای ترامپ مبنی بر اعمال تعرفه علیه برخی متحدان و کشورهای شریک تجاری، به نوعی سبب تشویق این دولت‌ها برای تنوع سازی روابط شده است.
از جمله توافق جدید میان اتحادیه اروپا و آمریکای جنوبی که روز جمعه اعلام شد و می تواند از جمله تلاش های این بلوک ۲۷ عضوی برای تغییر در اتحادهای تجاری باشد. بنابراین بروکسل با امضای توافقنامه‌ای با اعضای «مرکوسور» (بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی) شامل آرژانتین، بولیوی، برزیل، پاراگوئه و اروگوئه، بزرگترین قرارداد تجاری خود را تا به با این بلوک نهایی کرد. در صورت تصویب، این قرارداد یکی از بزرگترین مناطق تجاری در جهان ایجاد می‌گردد که براساس آن، تعرفه خودرو، ماشین آلات و مواد دارویی میان قاره‌ای کاهش می یابد.
زیان‌های توافق اتحادیه اروپا با آمریکای جنوبی برای ایالات متحده
این توافق به ویژه به زیان صادرکنندگان آمریکایی است، زیرا بسیاری از کشورهای عضو این توافق، شرایط تجاری بهتری با یکدیگر نسبت به ایالات متحده پیدا می‌کنند. به عنوان مثال، کشاورزان آمریکایی که می خواهند گوشت گاو، مرغ و سویا را به اروپا بفروشند، ممکن است با سیلی از کالاهای یادشده صادراتی از مبدا آمریکای جنوبی به اروپا روبرو شوند که اکنون با تعرفه‌های پایین تر به بازار دسترسی پیدا خواهند کرد.
این مطلب می‌افزاید: روابط تجاری کشورها در هشت سال گذشته دستخوش تغییرات بسیاری شده است، چراکه ایالات متحده از بسیاری از توافق نامه‌های جهانی و تجارت آزاد عقب نشینی کرده است. از جمله در دوره نخست ترامپ که وی با چرخشی تند به سمت حمایت گرایی از تولید داخلی، جنگی تجاری علیه برخی متحدان و رقبا به راه انداخت و تعرفه‌های سنگینی بر کالاهای وارداتی از اروپا و مکزیک و برخی رقبا مانند چین وضع کرد.آلن ولف عضو ارشد اندیشکده آمریکایی «پترسون» و معاون پیشین مدیرکل سازمان تجارت جهانی، در این زمینه گفت که غیبت واشنگتن در مذاکرات تجاری بیش از ۸ سال گذشته، به این معنی است که تعرفه‌های سایر کشورها در بسیاری از بازارها علیه ایالات متحده تبعیض آمیزتر شده است. کالاهای ما با تبعیض روبرو هستند و این وضعیت رو به رشد بوده و امتیازی برای رقبای ما است.نیویورک تایمز در ادامه، به عضویت قریب الوقوع بریتانیا به یک پیمان تجاری اقیانوس آرام اشاره کرده که جرقه آن در دولت باراک اوباما زده شد، اما ترامپ در نخستین دوره ریاست جمهوری خود از آن خارج گردید. در چند ماه گذشته، چین نیز یک قرارداد تجارت آزاد با گروهی از کشورهای آسیای جنوب شرقی و دیگری با پرو نهایی کرده است.
وندی کاتلر مذاکره‌کننده سابق تجاری در این خصوص تشریح کرد: «در حالیکه ایالات متحده از این شاخه به آن شاخه می پرد، بدیهی است که شرکای تجاری ما ثابت نمی مانند».
وی در عین حال تاکید کرد که انتخاب دوباره ترامپ انگیزه کشورها برای تنوع بخشیدن به شرکای تجاری و تلاش آنها برای کاهش اتکا به بازار ایالات متحده را بیشتر کرده است.
این روزنامه خاطرنشان می‌کند که ترامپ از اعمال تعرفه نه به عنوان راهی برای محافظت از کارخانه‌های آمریکایی، بلکه به عنوان یک اهرم فشار در مذاکرات استفاده می کند تا در نهایت سایر کشورها را مجبور سازد که نرخ تعرفه‌های وارداتی از آمریکا را کاهش دهند. وی در دولت دوم خود از اعمال تعرفه ۱۰ تا ۲۰ درصدی برای اکثر محصولات از سراسر جهان و همچنین ۶۰ درصد تعرفه برای کالاهای چینی خبر داده است. وی همچنین تهدیداتی مبنی بر اعمال تعرفه ۲۵ درصدی بر واردات از کانادا و مکزیک به عنوان شریک همسایه مطرح کرده است.
اما در نهایت مشخص نیست که کدام کشورها هدف نهایی این سیاست تجاری خواهند بود، به ویژه که وی نسبت به تجارت با اروپا به عنوان متحد دیرینه بدبین است. او در دولت نخست خود از کشورهای اروپایی عضو ناتو به دلیل تقبل پایین هزینه‌های نظامی و موانع تجاری موجود بر سر راه واردات خودرو از آمریکا انتقاد کرد.
دن مولانی از اعضای ارشد اندیشکده شورای آتلانتیک، معتقد است که مقامات اروپایی اگرچه امکان مذاکره برای توافق با دولت ترامپ را در نظر دارند، اما این احتمال را هم می دهند که چنانچه بدترین اتفاق بیفتد، باید بازارهای دیگری هم داشته باشند. بنابراین همزمان با افزایش سطح تهدیدهای ترامپ، اتحادیه اروپا به فکر تسریع قراردادهای تجاری است و امضای توافق با آمریکا جنوبی و گسترش ثروت و تنوع بخشیدن به آن احتمالا یکی از همین مولفه هایی است که بروکسل آن را در در نظر دارد.