به گزارش اسرار، چه فکر میکردیم و چه شد. روزی که پرسپولیس، بعد از مذاکره با گزینههای مختلف مربیگری به نام خوان کارلوس گاریدو رسید، پیشبینی اولیه این بود: «یک فوتبال هجومی، زیبا، شبیه تیکی تاکا با کمترین تغییرات در ترکیب اصلی.» اینها خصوصیات اصلی مربیان اسپانیایی است؛ آنهایی که در سرزمین ماتادورها این حرفه را پیش گرفته و موفقیتهایی به دست آوردهاند.درباره گاریدو هم این ذهنیت را داشتیم و با همین باور، تصور میَکردیم پرسپولیس نه تنها به تیمی قدرتمندتر از قبل تبدیل میشود، بلکه فوتبال زیبایی نیز به نمایش میگذارد. پیشبینیها خیلی زود اشتباه از آب در آمد. گاریدو با تمام مربیان اسپانیایی تفاوت داشت و هر هفته که از بازیها میگذشت، بیشتر به این مسأله پی میبردیم. حالا تیم او نه نتیجه میگیرد و نه فوتبال تماشاگرپسندی ارائه میدهد.پرسپولیس تبدیل به تیمی بیثبات شده؛ این حداقل خواسته فوتبالدوستان بود که گاریدو نتوانست آن را بر آورده کند. یکی از رازهای موفقیت در فوتبال، انتخاب ترکیب اصلی است. اینکه شما بتوانید ۱۱ تا ۱۳ بازیکن را از بقیه مجزا کنید و اغلب از آنها استفاده کنید، یک هنر است که مربیان بزرگ از آن بهره میبرند اما گاریدو تا اینجا هرگز در این مسیر قدم بر نداشته و موفق نبوده است.به تراکتور نگاه کنید و ترکیب این تیم در هفتههای اخیر را مورد بررسی قرار بدهید. بیرانوند درون دروازه حضور داشته، شجاع خلیلزاده و عارف آغاسی مدافعان میانی این تیم بودهاند، دانیال اسماعیلیفر و محمد نادری در کنارههای خط دفاع به میدان رفتهاند، ریکاردو آلوز، ایگور پوستونسکی و امیرحسین حسینزاده مثلث مرکز خط میانی را تشکیل دادهاند، مهدی ترابی و مهدی هاشمنژاد وینگرهای کناری بودهاند و اشترکالی هم در نوک خط حمله حضور داشته است.دراگان اسکوچیچ با این روش و انتخاب یک ترکیب ثابت، تا حدود بسیاری توانسته تراکتور را به تیمی قدرتمند و کمنقص تبدیل کند. او این هنر را در تیم ملی هم داشت و با تکیه بر آن توانست ایران را خیلی زود، با بیشترین پیروزی و کمترین گل خورده به جام جهانی ۲۰۲۲ برساند. حالا این تراکتور را با پرسپولیس مقایسه کنید. آیا از نظر ثبات در ترکیب اصلی، این دو تیم قابل قیاس هستند؟در پرسپولیس هیچ بازیکنی از فردای خود خبر ندارد و حتی بعد از درخشش، نمیداند در بازی بعد فیکس است یا نه! علی علیپور مقابل شمسآذر گل زد اما در اهواز و مقابل استقلال خوزستان روی نیمکت نشست. سعید صادقی در دو بازی نخست پرسپولیس، ناجی این تیم و خوان کارلوس گاریدو بود اما مدتهاست که نامی از او در ترکیب اصلی نمیبینیم. یا محمد خدابندهلو و یاسین سلمانی. اولی در سه بازی متوالی مقابل فولاد، آلومینیوم اراک و پاختاکور درخشید اما بعد از آن به نیمکت پیچ شد و هرگز مورد توجه گاریدو قرار نگرفت.یاسین سلمانی هم چنین شرایطی را تجربه میکند. او یکی از بزرگترین استعدادهای فوتبال ایران در خط میانی است اما یک بازی مقابل چادرملو انجام داد و دیگر هیچ! حتی سرمربی پرسپولیس در یکی از مصاحبههای خود طوری کد داد که انگار مخاطب صحبتش یاسین سلمانی است. گاریدو گفت: «بازیکنانی هستند که کیفیت تکنیکی دارند اما تواضع ندارند. آنها توانایی نشان دادن بهترین عملکرد خودشان را ندارند و نمیتوانند از استعدادشان استفاده کنند.»نکته جالب اما آمار سلمانی است. او در هفتههای اخیر حتی کمتر از سینا اسدبیگی بازی کرده. هافبکی که فقط دو هفته نخست عضو پرسپولیس بود و به فولاد رفت اما به نسبت سلمانی دقایق بیشتری در ترکیب تیم گاریدو حضور داشته. اینها ابهامهای بزرگی است که گاریدو باید به آنها پاسخ بدهد. مثلاً بگوید منظور او از تواضع چیست و آیا یک بازیکن، اگر تنها فروتن باشد باید در ترکیب ثابت پرسپولیس بازی کند؟از گاریدو پیرامون مواضعی که برای مبارزه با بازیکنسالاری پیش گرفته، تمام قد حمایت میکنیم اما آیا این راه و رسم جنگ با بازیکنانی است که به قول خودش تواضع ندارند؟ آیا پرسپولیس نباید نتیجه بگیرد و با کمبود بازیکن مواجه شود، چون برخی بازیکنان فروتن نیستند و تواضع ندارند؟ اصلاً منظور گاریدو از ذکر این کلمه چیست؟ آقای گاریدو، لطفاً جواب بدهید.
ثبت دیدگاه