شهرام ابراهیمی درباره خلق شخصیتهای جذاب در سریالها و اینکه بتوانیم شخصیتها و قهرمانان ملیمان را به گونهای نشان دهیم که سالها بعد هم بتواند برای نسلهای آینده جذاب باشد، میگوید: باید بپذیریم که کشور ما در سفر از ادبیات به هنرهای سمعی و بصری کمی از قافله قهرمانپروری عقب مانده است، بخشی از آن به خاطر اهمیت بیش از اندازه سازندگان آثار به بخش سرگرمی است؛ البته که باز هم منافاتی با اصل مطلب ندارد و شاید توجیهی بیش نیست.
آثار مخرب دور از دسترس بودن قهرمان و نسبت دادن خلقیات ماورایی
این بازیگر معتقد است: یکی از مخربترین برخوردها با آثار قهرمانمحور، به نحوه روایت قهرمانان برای نسل حاضر برمیگردد، دور از دسترس کردن قهرمان و نسبت دادن خلقیات ماورایی، جایگاه قهرمان را به الگوی اسطوره تغییر میدهد و باورپذیری آن را سخت میکند. در مجموعه «ترور»، کارگردان اثر بسیار تلاش میکرد ابعاد انسانی شخصیتها و ارتباط آنها در کنار مدد به قصه و روایت، به باورپذیری تمام شخصیتهای حاضر و غایب کمک کند و مخاطب را درگیر همذاتپنداری کند.
از بازی در سریالی روسی تا پیشنهاد برای بازی در «ترور»
ابراهیمی درباره حضورش در سریال «ترور» که به باور خود غیرقابل وصف است، درباره اینکه مدت زیادی است در زمینه کارگردانی فعالیت میکند و بعد از مدتها دوباره به بازیگری آن هم با نقش اصلی بازگشته، توضیح میدهد: پاسخ این پرسش در واژهی انتخاب خلاصه میشود. همیشه گمان میکردم ما هستیم که انتخاب میکنیم در چه زمینهای فعالیت کنیم ولی مقتضیات و شرایط به من آموخت که گاهی زمینهها هستند که برای حضور، شما را انتخاب میکنند. من تحصیلات دورهی کارشناسیام بازیگری تئاتر است و مانند انبوهی از علاقهمندان سینما به امید حضور در جلوی دوربین راهی دانشگاه شدم اما بعد از حضور در پشت صحنهی چندین فیلم و سریال به کارگردانی علاقهمند شدم، تحصیلات دوره ارشد را هم در زمینه کارگردانی به پایان رساندم و تمرکز اصلی خودم را در حیطه کارگردانی و تهیهکنندگی گذاشتم تا اینکه بازی در سریالی روسی به من پیشنهاد شد، با توجه به شرایط بینالمللی اثر پذیرفتم و هنگام حضور در آن اثر بود که آقای تقیانیپور با من برای بازی در سریال «ترور» تماس گرفتند.
ثبت دیدگاه